ΝΥΝ ΥΠΕΡ ΠΑΝΤΩΝ ΕΛΛΗΝΙΚΑ (ΚΑΙ ΠΟΙΟΤΙΚΑ)

Τα τραγούδια ενός λαού είναι το αντιπροσωπευτικότερο στοιχείο της ψυχής και της ζωής του. Μέσα σ' αυτά αποτυπώνονται οι αγώνες του, οι αγωνίες του για τη ζωή και το θάνατο , τα οράματά του, η βιοθεωρία του και εν γένει η ιστορική του παρουσία. Είναι το ξέσπασμα της ψυχής του λαού σαν συγχρονίζεται από τη χαρά, τη λύπη ή άλλα συναισθήματα, με τα οποία αισθάνεται την ανάγκη να εκφραστεί σε στιγμές ψυχικής έξαρσης. Πάνω απ' όλα με το τραγούδι καλλιεργείται ο κοινός γλωσσικός κώδικας και μέσω αυτού η ιστορική μνήμη και ενισχύονται οι εσωτερικές αντιστάσεις σε κάθε προσπάθεια αλλοίωσης και αφομοίωσης.(www.ellinadiko.com)
Με ρωτάνε πολλές φορές για τις μουσικές μου επιλογές και μου λένε "δεν γίνεται να ακούς μόνο Στέλιο" ή "ποιός τραγουδιστής από τους σημερινούς σ' αρέσει ;" και το πιο ωραίο που έχω ακούσει είναι "αυτά τα άκουγε ο παππούς μου".Καταρχήν δε βάζω καμμία ξένη μουσική και τραγούδι πάνω από τα Ελληνικά κι αυτό έπρεπε να κάνει κάθε Έλληνας για να θέλει να λέγεται Έλληνας ."Η παράδοση ενός λαού είναι η κουλτούρα του, αυτό που μας παραδίδουν οι προηγούμενοι", τα παραπάνω λόγια ανήκουν στην Αρετή Κετιμέ , και για όσους δεν την θυμούνται να σας τη θυμίσω,ήταν εκείνο το κοριτσάκι θαύμα με το σαντούρι που τραγούδαγε δημοτικά τραγούδια με το Νταλάρα το 2002.Σε μια συνέντευξη της είπε αρκετά από τα οποία σήμερα δεν τ΄ακούς από καλλιτέχνες που έχουν τα διπλά και τριπλά χρόνια της και τα οποία μ΄έκαναν να ανατριχιάσω, " ...........έχει χαθεί η χημεία, δεν υπάρχει σημείο επαφής από τη στιγμή που «τρως πόρτα» όταν πας ν’ακούσεις έναν τραγουδιστή. Μπορεί ο ίδιος να είναι πολύ λαϊκός αλλά όλο αυτό που τον περιβάλλει τον απομονώνει από τον λαό............. Δε θέλω να εμφανιστώ χωρίς το σαντούρι γιατί τότε θα πρέπει να ασχοληθώ περισσότερο με την εικόνα μου. Όχι ότι είναι κακό να ασχολείται κανείς με την εικόνα του, αλλά όχι σε υπερβολή.............Σημασία στη μουσική είναι να είναι καλοπαιγμένη, να έχει αίσθημα και ουσία. Αν ένας καλλιτέχνης, μουσικός, τραγουδιστής ή ηθοποιός δεν έχει ούτε αίσθημα ούτε τεχνική, δεν έχει λόγο να σου απευθύνεται, είναι κάτι άβουλο, δεν έχει οντότητα, δεν ξέρει γιατί υπάρχει σαν καλλιτέχνης. Δε χρειάζεται να τον ακούς ούτε να τον σέβεσαι." Σε ερώτηση της δημοσιογράφου "Ποιοι είναι οι καλλιτέχνες που εκτιμάς;" Απάντησε ότι οι καλλιτέχνες που εκτιμάει δεν είναι "γνωστοί" στο ευρή κοινό και ανέφερε τους παρακάτω : Μάνο Αχαλινοτόπουλο,Γιάννη Βασιλόπουλο,Αγγελίνα Τκάτσιεβα,Ανδρέας Κατσιγιάννη κ.α. Να αναφέρω ότι η Αρετή είναι φέτος στις "ΔΙΑΔΡΟΜΕΣ" μαζί με εξαίρετους καλλιτέχνες.
http://www.musicale.gr/ermineftes/areti_index.html
Όλα τα παραπάνω τα ανέφερα για σας δείξω τι διαφορά ενός σωστού καλλιτέχνη από μια γλάστρα,γιατί δυστηχώς το 80% των σημερινών τραγουδιστών είναι γλάστρες.Πώς να τραγουδήσει σωστά και με αίσθημα ένας τραγουδιστής όταν τραγουδάει για το εγώ του και για τα φράγκα.Ποιός από τους σημερινούς έχει τη μουσική παιδεία αυτού του κοριτσιού,αλλά από την άλλη που να αποκτήσουν μουσική παιδεία στα φεϊμ στόρια ? Εκεί το μόνο που τους μαθαίνουν και στους άντρες και στις γυναίκες είναι να δείχνουν τον κώλο τους και πως να τον κουνάνε.Όσο για τους "φτασμένους" και καλά ο μόνος τρόπος για να ακούγονται είναι τα σκάνδαλα και τα γκομενιλίκια μπάς και τους γράψει κάνα περιοδικό ή τους παίξει κάνα πρωινάδικο. Από την επόμενη λοιπόν ανάτρηση θα αναφέρω έναν έναν τραγουδιστές "άγνωστους" για πολλούς,οι οποιοί για μένα αξίζουν να λέγονται τραγουδιστές.