Παιδιά της Κοκκινιάς : Ο πάουερ φόργουορντ

Ο Νίκος Οικονόμου γεννήθηκε στις 19 Φεβρουαρίου 1973 στη Νίκαια, έχει ύψος 2.06μ και αγωνίζεται σε θέση φόργουορντ. Ξεκίνησε την καριέρα του στον Ιωνικό Νίκαιας και το 1991 μεταγράφηκε στον Παναθηναϊκό, τη φανέλα του οποίου φόρεσε για 8 χρόνια. Το 1999 μετακόμισε στη Μπολόνια και την Κίντερ, ενώ την επόμενη χρονιά επέστρεψε στην Ελλάδα, υπογράφοντας συμβόλαιο με τον Ολυμπιακό (8,9π και 2.9ρ στην Ελλάδα και 12,5π και 3ρ στην Ευρωλίγκα). Το 2001 φόρεσε τη φανέλα της Μπαρτσελόνα (12π και 2,1ρ στην Ευρωλίγκα και 6,5π και 1ρ στην Ισπανία). Το 2002 αγωνίστηκε στην Ολύμπια Λάρισας (16π και 5,1ρ σε 22 ματς στην Ελλάδα). Το 2003 υπέγραψε στη Ντινάμο Μόσχας (12,5π και 4,1ρ σε 37 ματς στη Ρωσία και 13,8π και 3,9ρ σε 17 ματς στο FIBA Europe Cup). Το 2004 γύρισε και πάλι στο ελληνικό πρωτάθλημα, αυτή τη φορά με τον Πανιώνιο (19π και 3ρ στην Ελλάδα), με τον οποίο ανανέωσε τη συνεργασία του για δύο ακόμα χρόνια. Το 2005 είχε 12,7π και 2.9ρ με 41% στα τρίποντα σε 25 αγώνες, ενώ φέτος δεν ξεκίνησε την χρονιά με τους «κυανερύθρους» και «μετακόμισε» στην Κυψέλη στα τέλη Δεκεμβρίου.

Έχει αγωνισθεί σε όλες τις εθνικές ομάδες: ανδρών (από το 1991 έως το 2000: 109 συμμετοχές, 1156 πόντοι), ανδρών (3 συμμετοχές, 61 πόντοι), ελπίδων (23 συμμετοχές, 242 πόντοι), εφήβων (45 συμμετοχές, 888 πόντοι), παίδων (30 συμμετοχές 580 πόντοι). Στέφθηκε Πρωταθλητής Ευρώπης το 1996 με τον Παναθηναϊκό, Πρωταθλητής Ελλάδος το 1998 και το 1999 με τον Παναθηναϊκό και ήταν μέλος της Εθνικής Ομάδας στους Ολυμπιακούς Αγώνες το 1996 στην Ατλάντα.

ΠΕΤΡΟ ΚΑΛΟ ΤΑΞΙΔΙ

Το blog δεν θα ανεβάσει άλλη ανάρτηση για 40 μέρες για να αποτίσει τον ύστατο φόρο τιμής στο φίλο και γείτονα Πέτρο που έφυγε χθες στα 31 του χρόνια και άφησε πίσω του ένα γιο ,μια γυναίκα, τους γονείς του και όλους μας χωρίς ακόμα να το έχουμε συνειδητοποιήσει.

ΘΑ ΠΑΡΑΚΑΛΕΣΩ ΟΠΟΙΟΝ ΟΔΗΓΑΕΙ ΜΗΧΑΝΗ ΚΑΙ ΓΕΝΙΚΑ ΔΥΚΙΚΛΟ ΝΑ ΜΗΝ ΟΔΗΓΑΕΙ ΧΩΡΙΣ ΚΡΑΝΟΣ ΟΥΤΕ ΓΙΑ 5 ΕΚΑΤΟΣΤΑ ΚΑΙ ΑΜΑ ΠΑΕΙ ΝΑ ΟΔΗΓΗΣΕΙ ΧΩΡΙΣ ΚΡΑΝΟΣ ΝΑ ΣΚΕΦΤΕΤΑΙ ΤΗ ΓΥΝΑΙΚΑ ΤΟΥ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ ΤΟΥ ΠΟΣΟ ΘΑ ΥΠΟΦΕΡΟΥΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΠΩΛΕΙΑ ΤΟΥ

Helmet Cam Accident Moto - Celebrity bloopers here

Σπίτι Αρσης Βαρών

2004: Εκεί έγιναν οι αγώνες της άρσης βαρών.
2008: Τον Απρίλιο του 2008 παραχωρήθηκε στο Πανεπιστήμιο Πειραιά με σκοπό την επίλυση του στεγαστικού προβλήματος του Πανεπιστημίου. Οι εργασίες μετασκευής δεν έχουν ξεκινήσει. Στο Κλειστό της Νίκαιας «κατέφυγε» τον περασμένο Απρίλιο η Ελληνική Ομοσπονδία Πυγμαχίας για τη διεξαγωγή του ευρωπαϊκού προολυμπιακού τουρνουά. Το «σπίτι της Αρσης βαρών» κόστισε περίπου 45 εκατομμύρια ευρώ και χαρακτηρίστηκε ως το πιο ολοκληρωμένο κέντρο για το άθλημα σε όλο τον κόσμο. Η Ελληνική Ομοσπονδία Αρσης Βαρών διαβεβαίωσε την εταιρία Ολυμπιακά Ακίνητα ότι μπορεί να αναλάβει το κόστος συντήρησης και λειτουργίας του σταδίου. Ωστόσο, σύμφωνα με κύκλους της Ομοσπονδίας, η εταιρία δεν απάντησε ποτέ στην πρόταση «αυτοδιαχείρισης» που κατατέθηκε δημοσίως το 2006. Οι αθλητές της άρσης βαρών «βρίσκουν στέγη» στα κλειστά του Μίλωνα και του Αγίου Κοσμά. Το τελευταίο πανελλήνιο πρωτάθλημα διεξήχθη τον Ιούλιο στην Αριδαία.

ENAN όχι παραπάνω

Θέλω να μου πείτε έναν Έλληνα τραγουδιστή (μη μου πει κανείς τον Τερζή ή τον Μητροπάνο ,γιατί έχουν κι οι δυο τον Στέλιο για είδωλο) που να έχει αυτή τη φωνάρα έστω και μικρότερο από τον Στέλιο σ' αυτή την ηλικία (66).Γιατί απ' ότι βλέπω και αυτοί που νομίζουν ότι έχουν καλή φωνή όσο μεγαλώνουν αρχίζουν και δουλεύουν πολύ το playback,άντε γεια.

Ο πιο αγαπητός Έλληνας τραγουδιστής στην τουρκία

Οι γείτονες μας συνεχίζουν να τιμούν τον πιο αγαπημένο τους Έλληνα τραγουδιστή ακόμα και μετά από 7 χρόνια από το θάνατο του με μια νέα κυκλοφορία από τραγούδια του Στελάρα μας.

12.5 € Ξεφτίλα

Λεύκωμα και σειρά από DVD κυκλοφόρησε γνωστό περιοδικό με τον Στελάρα μας και η τιμή του παρακαλώ είναι στα 12.5€. Είμαι σίγουρος ότι αν ζούσε ο Στελάρας το λιγότερο που θα έκανε θα ήταν να ρίξει στην κυρα Βάσω ,τη γυναίκα του, ένα χέρι ξύλο.Δυστυχώς σ' αυτήν έμειναν τα δικαιώματα του Στέλιου μας,στον πιο ακατάλληλο άνθρωπο που θα μπορούσε να υπάρχει.Τόσα χρόνια δίπλα σ' αυτό το ιερό τέρας και η κυρα Βάσω δεν έμαθε τίποτα,μετά την έλευση των cd ο Στέλιος ήταν από τους λίγους που έβγαζε τα τραγούδια του σε κασέτα για να μπορεί κι ο πιο φτωχός να ακούει τα τραγούδια του και πίεζε όσο μπορούσε ώστε τα τραγούδια του να πωλούνται σε χαμηλή τιμή.Δε με ενδιαφέρει ποιοι πήραν τα κέρδη αλλά θα έπρεπε κυρα Βάσω το λιγότερο που θα μπορούσες να κάνεις να απαιτήσεις το όλο αφιέρωμα να πωλείτε στον κόσμο που θα το αγοράσει στο κόστος.Α ρε Στελάρα έφυγες νωρίς και δεν πρόλαβες να βάλεις τα πράγματα στη θέση τους.

Δημοτικό σχολείο "Στέλιος Καζαντζίδης"

Σε ψηφοφορία που έγινε στο 12ο Δημοτικό Σχολείο Νέας Ιωνίας για την ονομασία του ανάμεσα στις πολλές προτάσεις ήταν κι αυτή του ονόματος του Στελάρα μας,που τελικά ήταν και η επικρατέστερη. «Ο Καζαντζίδης γεννήθηκε και έζησε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του στο πατρικό του σπίτι στην οδό Αμαλίας, που βρίσκεται κοντά στο σχολείο μας. Ήταν τραγουδιστής που εξέφρασε τους πρόσφυγες, τον εργατόκοσμο και θα είμαστε πραγματικά υπερήφανοι αν το σχολείο μας πάρει το όνομά του»,δήλωσε μετά την απόφαση ο διευθυντής του σχολείου, κ. Νικόλαος Σπυρόπουλος.Καλά είναι μετά από 7 χρόνια από το θάνατο του κάτι γίνεται ,άντε και στα 10 να κάνει κάποιος και εκείνη τη συναυλία-αφιέρωμα στο όνομα του που τόσο ήθελε κι ο ίδιος και έφυγε μ' αυτό το παράπονο.

Παιδιά της Κοκκινιάς : Ο Γιώργος

Ο Γιώργος Νταλάρας γεννιέται στη Νέα Κοκκινιά,πατέρας του ένας από τους μεγάλους Έλληνες ρεμπέτες, ο Λουκάς Νταράλας.Ξεκίνησε από τα 15 και έχει πάνω από 60 δίσκους.Δε γράφω περισσότερα για να μη κουράσω,για πληροφορίες στο προσωπικό του site : http://www.dalaras.gr

Το μπλόκο της Κοκκινιάς

H 17η Αυγούστου του 1944 σημάδεψε ανεξίτηλα την ιστορία της πόλης μας. Η ηρωϊκή , ανταρτομάνα Κοκκινιά, δίκαια συγκαταλέγεται από τότε μεταξύ των πιο μαρτυρικών πόλεων και περιοχών της χώρας μας , τα Καλάβρυτα, την Κάντανο, το Δίστομο, τον Χορτιάτη, το Κούρνοβο , που έδωσαν στον αντιφασιστικό αγώνα εκατοντάδες νεκρούς και πλήρωσαν βαρύ τίμημα. Ηταν χαράματα της Πέμπτης 17 του μήνα ,όταν Γερμανοί και γερμανοτσολιάδες ,με πρωταγωνιστή τον διαβόητο Πλυτζανόπουλο ,κύκλωσαν την Κοκκινιά της Αντίστασης και συγκέντρωσαν όλους τους άνδρες 14 έως 60 ετών στην πλατεία της Οσίας Ξένης ,για να ακολουθήσουν ποικίλες ταπεινώσεις ,βασανιστήρια ,εκτελέσεις .76 πατριώτες μαζί και η ηρωίδα Διαμάντω εκτελέστηκαν στη "Μάντρα",άλλοι 50 εκτελέστηκαν στα Αρμένικα ,40 κάηκαν στο Σχιστό και άλλοι δολοφονήθηκαν στους δρόμους και στα σπίτια τους .Ακόμη ,οκτώ χιλιάδες φυλακίστηκαν στο Χαιδάρι και από αυτούς 1000 σύρθηκαν όμηροι στα κάτεργα της Γερμανίας , απ όπου ποτέ δεν γύρισαν πίσω.Συνολικά 315 ήταν τα θύματα του Μπλόκου. Ο πραγματικός σκοπός του μπλόκου της Κοκκινιάς ήταν να χτυπηθεί το ΕΑΜ σε ένα χώρο που η συμμετοχή των πολιτών σε αυτό ήταν σχεδόν 100%.Όποιος επισκεφτεί την Κοκκινιά μη ξεχάσει να περάσει απο το μουσείο του μπλόκου (το παλιό ταπητουργείο) ,με τις φωτογραφίες των εκτελεσθέντων, τον ασύρματο και το ραδιόφωνο των αντιστασιακών οργανώσεων Κοκκινιάς, ήταν ο χώρος στον οποίο έχουν μαρτυρήσει όλοι οι αγωνιστές της Εθνικής Αντίστασης.Χαίρε Κοκκινιά αθάνατη.

Παιδιά της Κοκκινιάς : Le Dragon

Από που αλλού εκτός από την Κοκκινιά ,των μαχητών και των αγωνιστών,θα μπορούσε να γεννηθεί ένας δράκος !!! Ο ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΓΙΑΝΝΑΚΗΣ γεννήθηκε στη Κοκκινιά το 1959. Ξεκίνησε την καριέρα του από τον Ιωνικό Νικαίας ,ως παίκτης έγραψε ιστορία, αφού ήταν αρχηγός της Εθνικής Oμάδας σε όλες τις μεγάλες στιγμές της με αποκορύφωμα την κατάκτηση του χρυσού μεταλλίου στο Ευρωμπάσκετ του 1987 (Αθήνα), του αργυρού μεταλλίου στο Ευρωμπάσκετ του 1989 (Ζάγκρεμπ) και τη συμμετοχή στην Ολυμπιάδα της Ατλάντα το 1996 (5η θέση).
Είναι ρέκορντμαν συμμετοχών στο αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα με 351 συμμετοχές, που αποτελεί πανευρωπαϊκό ρεκόρ. Γι’ αυτό, άλλωστε, η φανέλα του κρέμεται στο "Hall of Fame" του μπάσκετ στο Springfield.Δε θα γράψω τίποτε άλλο γιατί αν τα γράψω όλα θέλω 2 βδομάδες,για τους νεοκλήδες που δεν τον ξέρουν (από 2 χρονών και κάτω) ας γράψουν το όνομα του κάπου στο διαδίκτυο και θα γεμίσουν οι σελίδες από πληροφορίες.

Σύλλογοι Φίλων Στέλιου Καζαντζίδη

Για να μαθαίνουν οι νεώτεροι αλλά και οι παλαιότεροι που δεν ξέρουν.

Σύλλογος	Διεύθυνση	Τηλέφωνο
1. Σύλλογος Φίλων Στέλιου Καζαντζίδη Λάρισας	Παλαιστίνης 13, 41222 Λάρισα	2410251366
2. Σύλλογος Φίλων Στέλιου Καζαντζίδη Ν.Κιλκίς	Πολυτεχνείου 21, Κιλκίς	2341025676
3. Σύλλογος φίλων Στέλιου Καζαντζίδη Ν.Ευβοίας "Υπάρχω"	Κάνηθος 50, 34100 Χαλκίδα	2221080061
4. Σύλλογος Φίλων Λαϊκού Τραγουδιού Ο Στέλιος Καζαντζίδης Αλεξανδρούπολης	Ανατ. Θράκης 31	2551031401
5. Σύλλογος Φίλων Στέλιου Καζαντζίδη Αλεξανδρούπολης	ΔΗΜ. ΑΓΟΡΑ 3 Τ.Κ 68100 ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥΠΟΛΗ
6. Σύλλογος Φίλων Στέλιου Καζαντζίδη Καβάλας	ΠΟΝΤΟΛΙΒΑΔΟ 64200	2510361429
7. Σύλλογος Φίλων Στέλιου Καζαντζίδη Δράμας	Κάσσου 85, 66100	2521039005
8. Σύλλογος Φίλων Στέλιου Καζαντζίδη Νιγρίτας Σερρών	Δάφνη Νιγρίτας, 62200	2322051437
9. Σύλλογος Φίλων Στέλιου Καζαντζίδη Κιλκίς	Εθν.αντιστασης 21, 61100	2341022479
10. Σύλλογος Φίλων Στέλιου Καζαντζίδη Αλεξάνδρειας Ημαθίας	Δημ. Βετσοπουλου 41	2333024004
11. Σύλλογος Φίλων Στέλιου Καζαντζίδη Πτολεμαΐδας	Β.ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ -ΕΘΝ.ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ 16 ΠΤΟΛΕΜΑΙΔΑ	2463024097
12. Σύλλογος Φίλων Στέλιου Καζαντζίδη Ελασσόνας	Νικοτσαρα 6	2493023157
3. Σύλλογος Φίλων Λαϊκού Τραγουδιού Ο Στέλιος Καζαντζίδης Μαγνησίας	Μακρυνιτσης 152	6974485121
14. Σύλλογος Φίλων Στέλιου Καζαντζίδη Νομού Ευβοίας	Καλαμα 50	2221075452
15. Σύλλογος Φίλων Στέλιου Καζαντζίδη Άργους	ΠΛΑΤΑΝΙΤΙ Τ.Κ 21055 ΑΡΓΟΛΙΔΑ	6944276522
16. Σύλλογος Φίλων Στέλιου Καζαντζίδη Μεσσηνίας	Ανω Αμφια Γαρδίκι 24100	2721032307
17. Σύλλογος Φίλων Στέλιου Καζαντζίδη Κορδελιού	Γ.ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ 2 Τ.Κ 56334 ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
18. Σύλλογος Φίλων Στέλιου Καζαντζίδη Θεσσαλονίκης	ΛΕΩΦΟΡΟΣ ΣΤ.ΚΑΖΑΝΤΖΙΔΗ 51 ΠΑΛΙΑ ΘΕΡΜΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
19. Σύλλογος Φίλων Στέλιου Καζαντζίδη Ελευσίνας	ΠΑΓΚΑΛΟΥ 48 Τ.Κ 19200 ΕΛΕΥΣΙΝΑ
20. Σύλλογος Φίλων Στέλιου Καζαντζίδη Αττικής	ΠΛ.ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ 1 Τ.Κ 18120 ΚΟΡΥΔΑΛΟΣ ΑΘΗΝΑ
21. Σύλλογος Φίλων Στέλιου Καζαντζίδη Πειραιά	ΝΟΤΑΡΑ 71 Β' ΟΡΟΦ. ΠΕΙΡΑΙΑΣ	2104120017
22. Σύλλογος Φίλων Στέλιου Καζαντζίδη Νέας Ιωνίας - Ηρακλείου	ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ 3, 14122 ΝΕΟ ΗΡΑΚΛΕΙΟ
23. Σύλλογος Φίλων Στέλιου Καζαντζίδη Κύπρου	Κ.ΠΑΛΑΜΑ 9 ΠΕΡΑ ΧΩΡΑ ΝΗΣΟΥ ΛΕΥΚΩΣΙΑ ΚΥΠΡΟΣ

Παιδιά της Κοκκινιάς : Ο Αμερικάνος

Έτσι άνοιξε το δρόμο η ΑΕΚΑΡΑ για τα ευρωπαϊκά σαλόνια, και φυσικά ένας από τους πρωτεργάτες αυτής της επιτυχίας ήταν από την Κοκκινιά. O Γιώργος Αμερικάνος ένας από τους μεγαλύτερους σε προσφορά μπασκετμπολίστες της ΑΕΚ , η οποία τον απέκτησε από τη ΧΑΝ ΝΙΚΑΙΑΣ (στην οποία ξεκίνησα και εγώ τα πρώτα μου βήματα στην καλαθοσφαίριση 1982-1990).Κατέκτησε 6 πρωταθλήματα Ελλάδος με την ΑΕΚ και τη σεζόν 1986-1987 ανέλαβε την ομάδα της ΑΕΚ από τη θέση του υπηρεσιακού προπονητή.Στην Εθνική Ελλάδος αγωνίστηκε 68 φορές και σημείωσε 1076 πόντους (μ.ο. 15,8),αγωνίστηκε στα Ευρωμπάσκετ 1961, Ευρωμπάσκετ 1965 και στους Μεσογειακούς αγώνες 1967.

Παιδιά της Κοκκινιάς : ο Παγκανίνι του μπουζουκιού

ΣΟΛΟ ΜΠΟΥΖΟΥΚΙ : ΚΟΚΚΙΝΙΑ 1955

Ο Κώστας Παπαδόπουλος αποτελεί τη ζωντανή ιστορία του λαϊκού τραγουδιού τα τελευταία 50 και πλέον χρόνια, αθεράπευτα συνδεδεμένος με το μπουζούκι του πρωταγωνιστεί από μικρό παιδί στη σκηνή της ελληνικής μουσικής. Πλάι στους μεγαλύτερους λαϊκούς δημιουργούς από το 1954, έχει παίξει σε όλα τα ιστορικά λαϊκά κέντρα διασκέδασης και σε άπειρες ηχογραφήσεις σπουδαίων δημιουργών όπως ο Τσιτσάνης, ο Παπαϊωάννου, ο Βαμβακάρης, ο Μπαγιαντέρας, ο Καλδάρας, ο Πάνου. Μοναδικό ήταν το ντουέτο που έκαναν με τον Λάκη Καρνέζη, ενώ γνωστή είναι και η μακρόχρονη συνεργασία του με τον Μίκη Θεοδωράκη στις πρωτόγνωρες για την εποχή τους λαϊκές συναυλίες του συνθέτη.Φυσικά γεννήθηκε στην Κοκκινιά, που αλλού!!!

Τίγρη πάρε την ΠΑΕ

Όπως έχω ξαναγράψει μόνο με Τίγρη πρωτάθλημα ξανά.

Παιδιά της Κοκκινιάς : O Jordan (για τους φίλους)

Ιορδάνης Τσομίδης.Όταν ξεκίνησα να γράψω για τον Ιορδάνη σκέφτηκα να γράψω μόνο το όνομα του που από μόνο του τα λέει όλα,αλλά επειδή θα διαβάσουν και οι νεώτεροι για να μάθουν ποιος ήταν θα γράψω λίγα..... παραπάνω.Προσφυγικής καταγωγής, ο Ιορδάνης Τσομίδης γεννήθηκε το 1933 στην Κοκκινιά, από όπου ξεκίνησε και πραγματοποίησε το όνειρό του να γυρίσει τον κόσμο, όχι βέβαια σαν αεροπόρος, όπως ήθελε όταν ήταν παιδί αλλά ως σολίστας του μπουζουκιού, με καριέρα στον ελληνισμό της Αμερικής από το 1957 και σε όλη την Ευρώπη, έως το τέλος της δεκαετίας του 1970.Δούλευε σε τσαγκαράδικο κι έμαθε στην αρχή να παίζει στο μαντολίνο του αδερφού του Γιώργου, που εκτελέστηκε από τους γερμανοτσολιάδες, στο μπλόκο της Κοκκινιάς. Ήταν πρωταθλητής στα 5.000 μέτρα τρέξιμο κι αθλητής στο τριπλούν άλμα,αργότερα έμαθε να παίζει και μπουζούκι.Πρωτοπαρουσιάστηκε στο κέντρο "Φοίνικες" στην Κοκκινιά, κι αργότερα στο Σκοπευτήριο με τη Σωτηρία Μπέλλου, στο "Ταξίμι" στα Εξάρχεια και στη Χαλκίδα.Συνεργάστηκε με την Άννα Χρυσάφη, τη Σεβάς Χανούμ, τον Τατασόπουλο, τον Χιώτη, τον Τάκη Μπίνη, τον Πρόδρομο Τσαουσάκη και άλλους στη Νέα Υόρκη και το Σικάγο, αλλά ακόμα και με τον Μπομπ Ντίλαν έχει παίξει, ενώ έκανε δίσκο με τον σαξοφωνίστα Φιλ Γουντς,επίσης έγινε φίλος με τον Τζακ Νίκολσον και με τη Σίρλεϊ Μακ Λέιν.Στην Ελλάδα γυρίζει το 1974, συνεχίζει όμως να περιοδεύει με το μπουζούκι του στην Ευρώπη και την Αμερική και ηχογραφεί ζωντανά εμφανίσεις του στην Ολλανδία, στη Γερμανία και βέβαια στις ΗΠΑ.Όταν ένας ακροατής ρώτησε κάποτε τον Τσομίδη το μυστικό του εκείνος του έδειξε μια γυναίκα, «σ' εκείνο το τραπέζι δεξιά βλέπεις;».Ο Ιορδάνης άφησε την τελευταία του πνοή στις 1-3-2006 και πήγε να συναντήσει εκεί ψηλά τους υπόλοιπους ρεμπέτες για να δίνουν αιώνια εκεί τις συναυλίες τους.

Παιδιά της Κοκκινιάς : Ο Τίγρης

Έφτασε η ώρα το Καπλάνι να φιλοξενήσει τον τίγρη στη σελίδα του,τον άνθρωπο στον οποίο οφείλω το ότι είμαι σήμερα ΑΕΚ.Ο Ζώρας Μελισσανίδης, πρόσφυγας από τον Καύκασο, όταν εγκαταστάθηκε στην Κοκκινιά αφιέρωσε τη ζωή του επί δεκαετίες για την οργάνωση των Ποντίων και των ξεριζωμένων Ελλήνων και όταν η γυναίκα του έφυγε από τη ζωή αναγκάστηκε μόνος να μεγαλώσει τα 3 του παιδιά.Η μοίρα όμως παίζει και καλά παιχνίδια και έτσι ο μεγαλύτερος γιος του ο Δημήτρης από τη σχολή οδηγών ΜΙΝΙ που είχε, έφτασε σήμερα να έχει έναν από τους μεγαλύτερους στόλους στον κόσμο,χωρίς όμως να προλάβει να τον καμαρώσει ο πατέρας του,αν και είμαι βέβαιος ότι ο Ζώρας ήξερε τι γάτα είναι ο Δημήτρης και που μπορεί να φτάσει.Δεν θα σας αναλύσω τις οικονομικές και εμπορικές επιτυχίες του "Τίγρη" αλλά τον άνθρωπο, ο οποίος από πιτσιρικάς στις αλάνες τις Κοκκινιάς έπαιζε ξύλο όταν κάποιος του έθιγε τις μεγάλες του αγάπες την ΑΕΚ και τον Ιωνικό.Η μεγαλύτερη μαγκιά όμως του "Τίγρη" για μένα όμως είναι ότι παρέμεινε ο ίδιος, όπως ήταν στην πλατεία Μέμου με την σχολή οδηγών, δεν πρόκειται ο Μελισσανίδης να περάσει από δίπλα σου, να σε ξέρει και να κάνει ότι δεν σε βλέπει. Δεν ξέχασε τους φίλους του, τις παρέες του, και τις πλάκες του με το τάβλι. Σαν γνήσιος Πόντιος και Κοκκινιώτης δεν απαρνήθηκε και τις βασικές συνήθειες ενός άντρα πού είναι γεννημένος κυνηγός της ωραίας και μποέμικης ζωής, με αρχοντιά και αξιοπρέπεια. Το αλάνι από την Κοκκινιά παρέμεινε το ίδιο, και έβαλε γυαλιά σε όλους τους δήθεν καβαλημένους και ανασφαλείς της κάθε εξουσίας και του χρήματος. Δεν πρόκειται να δείτε ποτέ τον Μελισσανίδη, να κάνει κάτι για να επιδιώξει την προβολή, ή να τον συναντήσετε στα γνωστά και μη εξαιρετέα στέκια, νησιά, θέρετρα των λεφτάδων αυτού του τόπου. Ήταν, είναι, και θα παραμείνει γνήσιος μάγκας. Για αυτό έχει και φίλους που το κυρίαρχο κριτήριό τους είναι ο άνθρωπος Μελισσανίδης και η στάση ζωής του, και όχι η τσέπη του.Δε θα ξεχάσω ποτέ στις προπονήσεις του Ιωνικού που μου έλεγε : "τι ομάδα είμαστε;" και όταν του απαντούσα ΑΕΚ μου ανταπαντούσε "και Ιωνικάρα ρε".Έτσι κάθε φορά που σκάει μύτη στη γειτονιά για να πει μια καλησπέρα στους παλιούς του φίλους βλέπω στα μάτια του εκείνο το Δημήτρη από τα παλιά χωρίς να έχει αλλάξει ούτε στο παραμικρό γιατί τίγρης μεν αλλά με καρδιά μικρού παιδιού.

Παιδιά της Κοκκινιάς : Ο Βαγγέλας

Σε μια συζήτηση που είχα στο χώρο εργασίας ο tsounami μου θύμισε ένα θέμα για το οποίο είχα καιρό να γράψω.Έτσι σήμερα θα ασχοληθώ με ένα όνομα βαρύ όσο κι η ιστορία του .Βαγγέλης Περπινιάδης είναι αυτός, κι ότι κι αν γράψω είναι λίγα για ένα παιδί της Κοκκινιάς που έτυχε να ήταν ψάλτης στην ενορία που είχα βαπτιστεί και ανήκω,στην Οσία Ξένη.Γεννήθηκε την 1η Σεπτεμβρίου του 1927 στην Κοκκινιά και ήταν γιος του παλιού και διάσημου ρεμπέτη Στελλάκη Περπινιάδη και το 1947 πέρασε στο τραγούδι από τα «ταλέντα» του Μίμη Τραϊφόρου,συνέθεσε και τραγούδησε δύο τραγούδια για τον Ολυμπιακό (1963 και 1965), ένα για τον Παναθηναϊκό και ένα για την ΑΕΚ, την οποία συμπαθούσε ιδιαίτερα.Το πρώτο τραγούδι που φωνογράφησε ήταν το «Σουρουπώνει» του Κώστα Καπλάνη, το 1953, σε δίσκο 78 στροφών,επί 50 χρόνια τραγουδούσε και διασκέδαζε τον λαό στα πανηγύρια της Αττικής και της υπόλοιπης Ελλάδας. Παράλληλα, έκανε τον γύρο του κόσμου και τραγούδησε για τον Ελληνισμό, σε Αμερική, Αυστραλία, Καναδά και Ευρώπη.Πέθανε στις 12 Μαΐου του 2003 και άφησε ένα μεγάλο κενό για το Ελληνικό τραγούδι και για μας τους Κοκκινιώτες.

Γιώτα Νέγκα : Ποιότητα (δυτικών προστείων)

Συνεχίζω το αφιέρωμα σε ποιοτικούς Έλληνες τραγουδιστές, για να ακούγεται και λίγο σ' αυτή τη χώρα κάτι καλό γιατί δυστυχώς όπως έχω ξαναπεί τις εταιρείες δίσκων και τους ραδιοφωνικούς σταθμούς μόνο ότι είναι εμπορικό τους ενδιαφέρει.
Η Γιώτα Νέγκα γεννήθηκε στην Αθήνα στις 31 Αυγούστου και μεγάλωσε στο Αιγάλεω και στον Κορυδαλλό, ο πατέρας της έπαιζε ερασιτεχνικά μπουζούκι και η μητέρα της τραγουδούσε, δημοτικά κυρίως.Άκουσε μετά μανίας Καζαντζίδη, Μπιθικώτση, Νταλάρα, Αλεξίου και με αυτές τις βάσεις ξεκίνησε να τραγουδάει ερασιτεχνικά από το λυκείο και σιγά σιγά έγινε η φωνάρα που ακούμε σήμερα.Φέτος το χειμώνα η Γιώτα Νέγκα εμφανίζεται μαζί με την Ελένη Τσαλιγοπούλου και την Ανδριάνα Μπάμπαλη.Επειδή δε θέλω να σας κουράσω άλλο όποιος θελει να μάθει περισσότερα μπορεί να διαβάσει εδώ :http://clubs.pathfinder.gr/negka
ΣΥΜΒΟΥΛΗ: Όποιος δεν την έχει ακούσει να πάει να την ακούσει,δεν θα το μετανιώσει.

ΚΑΛΛΙΟΠΗ ΖΗΝΑ ΑΝΤΕ ....ΓΕΙΑ

Η Καλλιόπη τραγουδά για την ομάδα της !!!


Καλλιόπη σημαίνει ποιότητα

Ένα μεγάλο μπράβο στη καλλιόπη ζήνα για τα σχόλια της προς το πρόσωπο της Ελένης Τσαλιγοπούλου και του έντεχνου,γιατί επιτέλους μας έδειξε το πια είναι.Η άξια εκπρόσωπος των τραγουδιών της,γιατί εκπρόσωπος κάποιου είδους δεν είναι όπως εκείνη πιστεύει και αν νομίζει εκείνη και κάποιοι συνάδελφοι της ότι τα γυφτοπόπ που τραγουδάνε είναι λαϊκά τότε μάλλον θα φταίει ότι είναι τόσο εγωιστές που εκτός από τα τραγούδια τους δεν ακούνε τίποτα άλλο,για να ξέρουν πια είναι τα πραγματικά λαϊκά.Αλλά δε φταίει μόνο αυτή φταίει κι η μάνα της (Στέλλα Χρυσικοπούλου), η οποία ήταν από τις κορυφαίες φωνές της εποχής της και έπρεπε να της πει ότι δε κάνει για τραγουδίστρια,αλλά θα μου πείτε εδώ δε ντράπηκε η ίδια που άκουγε τη μάνα της τι φωνάρα είχε και παρόλα αυτά έγινε τραγουδίστρια.Αλήθεια ρε καλλιόπη για πες μου κι εμένα γιατί παντρεύτηκες το κ. Λύρα ? μήπως επειδή είναι νεότατος (θα μπορούσε να ήταν πατέρας σου) , για τα λεφτά του αισθήματα?, α μου διέφυγε ότι είναι παραγωγός αλλά αυτό δεν έχει σχέση έτσι ε ? Τι να περιμένεις όμως που οι καλύτερες συνεργασίες σου καλλιόπη είναι με τον (ρ)κουβά και με τους καραφωτηδες- πετρεληδες όταν η Τσαλιγοπούλου έχει σταθεί δίπλα σε Νταλάρα,Γλυκερία,Λυδάκη και είναι στο τραγούδι εδώ και 23 χρόνια,αλλά αυτά είναι λεπτομέρειες γιατί οι περισσότεροι παραγωγοί σήμερα δεν κοιτάνε την ποιότητα αλλά να πουλάνε όσο πιο πολλά cd μπορούν(γιατί άραγε έχει κατέβει ο αριθμός αντίτυπων που γίνεται ένας δίσκος πλατινένιος ή χρυσός ?). Αλλά έτσι είναι σήμερα καλή τραγουδίστρια είναι αυτή που δείχνει το βρακί της τα βυζιά της είναι ξανθιά και το κοινό της είναι ανάμεσα στα 8 και 15 χρονών.Καλλιόπη κάνε μας τη χάρη μη τραγουδήσεις ποτέ ξανά,ήμαρτον.

Μαρία Σουλτάτου : Η φωνάρα

Η Μαρία Σουλτάτου γεννήθηκε και μεγάλωσε στο Ηράκλειο Κρήτης. Ξεκίνησε την καλλιτεχνική της συνεργασία με τον Λίνο Κόκοτο και από τότε συνεργάστηκε με πολλούς εκπροσώπους της Ελληνικής μουσικής: Αριστείδη Μόσχο, Χριστόδουλο Χάλαρη, Σταύρο Ξαρχάκο, Γρηγόρη Μπιθικότση, Χρήστο Νικολόπουλο, Μίκη Θεωδοράκη, Γιώργο Νταλάρα, Χρήστο Λεοντή κ.α. Μια πολύ σπουδαία φωνή, που αριθμεί σχεδόν 20 χρόνια στο τραγούδι,βασική ερμηνεύτρια του Σταύρου Ξαρχάκου στην ΚΟΕΜ, την απολαύσαμε πριν ενάμιση χρόνο στον, κατά Ξαρχάκο, «Επιτάφιο» του Θεοδωράκη. Λοιπόν η κυρία αυτή που έχει εύρος φωνής τέτοιο που θα το ζήλευαν πολλές θηλυκές και αρσενικές φίρμες, και συγκινητική ερμηνευτική δεινότητα, δεν είχε μέχρι πρότινος ούτε έναν -επαναλαμβάνω: ούτε έναν- προσωπικό δίσκο. Μόνο συμμετοχές αριστερά δεξιά και αυτές λίγες. Πριν από έναν περίπου μήνα κυκλοφόρησε το πρώτο της CD με τίτλο «το Παραμύθι μου» που περιλαμβάνει εννέα τραγούδια σε μουσική Μιχάλη Τερζή.
ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΑΠΟ ΤΗ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΗΣ ΣΤΗΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ
Είστε ικανοποιημένη από την κατάσταση που επικρατεί γενικότερα στον ελληνικό μουσικό χώρο;
Νομίζω ότι οι επικεφαλής των δισκογραφικών εταιρειών, οι δημοσιογράφοι, οι παραγωγοί και οι ραδιοφωνικοί παραγωγοί πρέπει να ψάξουν βαθιά μέσα τους και να αναρωτηθούν αν η σύγχρονη δισκογραφία είναι σε καλή κατάσταση. Ίσως και να πρέπει οι συγκεκριμένοι άνθρωποι να κοιτάξουν λίγο προς τα πίσω (ολόκληρη η συνέντευξη της εφημερίδας ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ εδώ :http://www.makthes.gr/index.php?name=News&file=article&sid=14900) .

Αντώνης Αινίτης ένας γνήσιος ρεμπέτης

Όπως είχα αναφέρει και στη προηγούμενη ανάρτηση θα αναφέρω μερικούς καλλιτέχνες άγνωστους για πολλούς, αλλά με αίσθημα και ουσία.Ο φίλος μου ο djmouzz μου έλεγε το πρωί ότι σχεδόν σε κάθε ανάρτηση αναφέρω και κάτι για το Στέλιο, έτσι κι αποφάσισα να βάλω το "παλιόσπιτο" που τραγούδησε ο Στελάρας σε μια πάρα πολύ καλή εκτέλεση από τον Αντώναρο την οποία θα ακούει εκεί πάνω ο Στέλιος και θα αγγαλιάζει.Ο Αντώνης είναι ένας μπουζουξής με πολύχρονη θητεία στα πάλκα, από τις αρχές του 80', σε Αθήνα και όχι μόνο. Ξεκίνησε να παίζει στη "Φραγκοσυριανή" στα Εξάρχεια και μάλιστα αύτος είχε επιμεληθεί τα της ορχήστρας σε εκείνο το μαγαζί,μαζί του ο Γιώργος Αινίτης ο αδερφός του ο οποίος έπαιζε κι αυτός μπουζούκι,μπαγλαμά και τραγουδούσε αλλά σκοτώθηκε πριν καμμιά δεκαριά χρόνια σε δυστύχημα.Ο Αντώνης
έπαιζε για χρόνια σε μαγαζί στην Θάσο και έπειτα αφού κατέβηκε μόνιμα στην Αθήνα έπαιξε στην "Αλεξανδριανή",στη"ΜΙΣΙΡΛΟΥ",στο "Πίκο", στη "Στοά τον Αθανάτων"κ.α. Εξαίρετο μπουζούκι με μουσική γνώση και φοβερή φωνή, όποιος τον έχει ακούσει χωρίς μικρόφωνο ξέρει.Δισκογραφία δυστηχώς για μας δεν έχει κάνει ακόμα, είναι από τους αθόρυβους του είδους.........

ΝΥΝ ΥΠΕΡ ΠΑΝΤΩΝ ΕΛΛΗΝΙΚΑ (ΚΑΙ ΠΟΙΟΤΙΚΑ)

Τα τραγούδια ενός λαού είναι το αντιπροσωπευτικότερο στοιχείο της ψυχής και της ζωής του. Μέσα σ' αυτά αποτυπώνονται οι αγώνες του, οι αγωνίες του για τη ζωή και το θάνατο , τα οράματά του, η βιοθεωρία του και εν γένει η ιστορική του παρουσία. Είναι το ξέσπασμα της ψυχής του λαού σαν συγχρονίζεται από τη χαρά, τη λύπη ή άλλα συναισθήματα, με τα οποία αισθάνεται την ανάγκη να εκφραστεί σε στιγμές ψυχικής έξαρσης. Πάνω απ' όλα με το τραγούδι καλλιεργείται ο κοινός γλωσσικός κώδικας και μέσω αυτού η ιστορική μνήμη και ενισχύονται οι εσωτερικές αντιστάσεις σε κάθε προσπάθεια αλλοίωσης και αφομοίωσης.(www.ellinadiko.com)
Με ρωτάνε πολλές φορές για τις μουσικές μου επιλογές και μου λένε "δεν γίνεται να ακούς μόνο Στέλιο" ή "ποιός τραγουδιστής από τους σημερινούς σ' αρέσει ;" και το πιο ωραίο που έχω ακούσει είναι "αυτά τα άκουγε ο παππούς μου".Καταρχήν δε βάζω καμμία ξένη μουσική και τραγούδι πάνω από τα Ελληνικά κι αυτό έπρεπε να κάνει κάθε Έλληνας για να θέλει να λέγεται Έλληνας ."Η παράδοση ενός λαού είναι η κουλτούρα του, αυτό που μας παραδίδουν οι προηγούμενοι", τα παραπάνω λόγια ανήκουν στην Αρετή Κετιμέ , και για όσους δεν την θυμούνται να σας τη θυμίσω,ήταν εκείνο το κοριτσάκι θαύμα με το σαντούρι που τραγούδαγε δημοτικά τραγούδια με το Νταλάρα το 2002.Σε μια συνέντευξη της είπε αρκετά από τα οποία σήμερα δεν τ΄ακούς από καλλιτέχνες που έχουν τα διπλά και τριπλά χρόνια της και τα οποία μ΄έκαναν να ανατριχιάσω, " ...........έχει χαθεί η χημεία, δεν υπάρχει σημείο επαφής από τη στιγμή που «τρως πόρτα» όταν πας ν’ακούσεις έναν τραγουδιστή. Μπορεί ο ίδιος να είναι πολύ λαϊκός αλλά όλο αυτό που τον περιβάλλει τον απομονώνει από τον λαό............. Δε θέλω να εμφανιστώ χωρίς το σαντούρι γιατί τότε θα πρέπει να ασχοληθώ περισσότερο με την εικόνα μου. Όχι ότι είναι κακό να ασχολείται κανείς με την εικόνα του, αλλά όχι σε υπερβολή.............Σημασία στη μουσική είναι να είναι καλοπαιγμένη, να έχει αίσθημα και ουσία. Αν ένας καλλιτέχνης, μουσικός, τραγουδιστής ή ηθοποιός δεν έχει ούτε αίσθημα ούτε τεχνική, δεν έχει λόγο να σου απευθύνεται, είναι κάτι άβουλο, δεν έχει οντότητα, δεν ξέρει γιατί υπάρχει σαν καλλιτέχνης. Δε χρειάζεται να τον ακούς ούτε να τον σέβεσαι." Σε ερώτηση της δημοσιογράφου "Ποιοι είναι οι καλλιτέχνες που εκτιμάς;" Απάντησε ότι οι καλλιτέχνες που εκτιμάει δεν είναι "γνωστοί" στο ευρή κοινό και ανέφερε τους παρακάτω : Μάνο Αχαλινοτόπουλο,Γιάννη Βασιλόπουλο,Αγγελίνα Τκάτσιεβα,Ανδρέας Κατσιγιάννη κ.α. Να αναφέρω ότι η Αρετή είναι φέτος στις "ΔΙΑΔΡΟΜΕΣ" μαζί με εξαίρετους καλλιτέχνες.
http://www.musicale.gr/ermineftes/areti_index.html
Όλα τα παραπάνω τα ανέφερα για σας δείξω τι διαφορά ενός σωστού καλλιτέχνη από μια γλάστρα,γιατί δυστηχώς το 80% των σημερινών τραγουδιστών είναι γλάστρες.Πώς να τραγουδήσει σωστά και με αίσθημα ένας τραγουδιστής όταν τραγουδάει για το εγώ του και για τα φράγκα.Ποιός από τους σημερινούς έχει τη μουσική παιδεία αυτού του κοριτσιού,αλλά από την άλλη που να αποκτήσουν μουσική παιδεία στα φεϊμ στόρια ? Εκεί το μόνο που τους μαθαίνουν και στους άντρες και στις γυναίκες είναι να δείχνουν τον κώλο τους και πως να τον κουνάνε.Όσο για τους "φτασμένους" και καλά ο μόνος τρόπος για να ακούγονται είναι τα σκάνδαλα και τα γκομενιλίκια μπάς και τους γράψει κάνα περιοδικό ή τους παίξει κάνα πρωινάδικο. Από την επόμενη λοιπόν ανάτρηση θα αναφέρω έναν έναν τραγουδιστές "άγνωστους" για πολλούς,οι οποιοί για μένα αξίζουν να λέγονται τραγουδιστές.

Παιδιά της Κοκκινιάς

Με αφορμή την αλλαγή του Αρχηγού Α.Τ.Α. της Πολεμικής μας Αεροπορίας μου δόθηκε η ευκαιρία να αρχίσω ένα αφιέρωμα σε άντρες που διακρίθηκαν, ο καθένας στο τομέα του, και έκαναν υπερήφανη τη γενέτειρα τους Κοκκινιά και τους συμπολίτες τους.Λόγω λοιπόν της ημέρας αρχίζω αυτό το αφιέρωμα με τον Αντιπτέραρχο (Ι) Θεολόγο Συμεωνίδη.
Ποντιακής καταγωγής γέννημα θρέμμα Κοκκινιώτης έχει τιμηθεί απο τους Ποντίους για την προσφορά του, ενώ κι ο ίδιος δεν ξεχνά την καταγωγή του και σε κάθε ευκαίρια φροντίζει να βρίσκεται κοντά τους και να τους τιμά με την παρουσία του σε κάθε εκδήλωση και συγκέντρωση του Πόντιου Ελληνισμού. Γεννήθηκε στις 12 Σεπτεμβρίου 1953. Εισήχθη στη Σχολή Ικάρων το 1971 και αποφοίτησε το 1975 ως Ανθυποσμηναγός Ιπτάμενος.Τα πρόσφατα καθήκοντά του περιλαμβάνουν τοποθετήσεις στη Σχολή Πολέμου Αεροπορίας , στον ΟΑΣΕ (Αυστρία) και στο Γενικό Επιτελείο Εθνικής Άμυνας (ΓΕΕΘΑ). Υπηρέτησε επίσης ως Διευθυντής Α' Κλάδου και ως Υπαρχηγός στο Γενικό Επιτελείο Αεροπορίας. Ο Αντιπτέραρχος (Ι) Θεολόγος Συμεωνίδης έχει πετάξει συνολικά 4.500 ώρες με μαχητικά και εκπαιδευτικά αεροσκάφη.Η παρουσία του τόσο σε επίπεδο καριέρας, όσο και στη κοινωνική του ζωή, απέσπασε μόνο θετικά σχόλια.Τα τελευταία χρόνια σαν Αρχηγός Τακτικής Αεροπορίας προσπάθησε να φέρει κοντά του όλο τον κόσμο της Πολεμικής Αεροπορίας και να αφουγκραστεί τα προβλήματα του, δίνοντας παράλληλα την καλύτερη δυνατή λύση (χαρακτηριστικό είναι το γεγονός ότι επισκεπτόταν τις μονάδες της Π.Α. περισσότερο από κάθε άλλο Αρχηγό μέχρι σήμερα) τελειώνοντας έτσι με δόξα και τιμή την καριέρα του και κάνοντας υπερήφανους εμάς τους συμπολίτες του.

Πειραϊκή Μικροζυθοποιία

Η αγάπη και το μεράκι για την αυθεντική γεύση, η αναζήτηση των αρωμάτων και της ποιότητας που μόνο τα πρωτογενή φυσικά υλικά και o παραδοσιακός τρόπος παρασκευής μπορεί να εξασφαλίσει οδήγησαν στη δημιουργία της πρώτης φρέσκιας, ελληνικής βιολογικής μπίρας παραδοσιακής ζυθοποίησης την «Πειραϊκή».Η «Πειραϊκή» είναι φρέσκια μπίρα, σε περιορισμένη ποσότητα, χωρίς πρόσθετα και συντηρητικά. Επιλέγοντας βύνη και λυκίσκο πιστοποιημένης βιολογικής καλλιέργειας και προέλευσης «βράζει» με τον παραδοσιακό τρόπο και ξετυλίγονται τα αρώματα και τα γευστικά συστατικά, εκείνα που η μαζική παραγωγή δεν ανακαλύπτει, αυτά που αναδεικνύουν την μπίρα σε ένα ξεχωριστό, γευστικό και ποιοτικό ποτό.Παντρεύοντας την τεχνολογία, ως προς τις εγκαταστάσεις και τις μεθόδους υγιεινής, με την παράδοση ως προς τη διαδικασία ζυθοποίησης και τα φυσικά βιολογικά υλικά, εφαρμόζεται στην Ελλάδα ο Γερμανικός «Νόμος περί Καθαρότητας».Η «Πειραϊκή» με φρεσκάδα και παράδοση ζυθοποιείται, ζυμώνεται και ωριμάζει σε 6 εβδομάδες ανεξάρτητα εποχής. Προσφέρεται σε δύο τύπους : Pils και Pale Ale

Ολυμπιακό Κέντρο Νίκαιας

Κατά την διάρκεια των Ολυμπιακών Αγώνων 2004, το Ολυμπιακό Κέντρο Νίκαιας φιλοξένησε το άθλημα της Άρσης Βαρών. Βασικό πλεονεκτήματα του χώρου είναι η εξαιρετική ακουστική του και η δυνατότητα προσαρμογής του γηπέδου ανάλογα με τις ανάγκες της εκάστοτε εκδήλωσης. Επίσης έχουν φιλοξενηθεί μουσικά φεστιβάλ, συνέδρια, εκθέσεις, ενώ ο χώρος έχει χρησιμοποιηθεί και για τηλεοπτικά γυρίσματα.

ΝΙΚΑΙΑ : ΣΥΝΤΟΜΗ ΙΣΤΟΡΙΑ

Η Νίκαια ανήκει στις προσφυγικές εκείνες πόλεις που δημιουργήθηκαν μετά την μεγάλη εθνική καταστροφή του 1922. Έγινε η νέα πατρίδα των ξεριζωμένων προσφύγων της Μικράς Ασίας, που έφεραν μαζί τους μια πολιτιστική κληρονομιά 3.000 χιλιάδων χρόνων
Εναρκτήρια ημερομηνία για τη δημιουργία της Νίκαιας είναι η 18^η Ιουνίου 1923, ημέρα δηλαδή που τοποθετήθηκε ο θεμέλιος λίθος της και ξεκίνησε η δημιουργία του προσφυγικού συνοικισμού που έφερε το όνομα Νέα Κοκκινιά. Η κυβέρνηση Πλαστήρα παίρνει την απόφαση να εγκαταστήσει όπως - όπως τους πρόσφυγες. Απαλλοτριώνει, λοιπόν, ένα μεγάλο μέρος της περιοχής της Κοκκινάδας για να χτίσει την Κοκκινιά. Η περιοχή αυτή εκτείνεται από το λόφο του Βώκου, διέρχεται μέσα απ’ το μικρό - μεγάλο Καραβά και φθάνει μέχρι την Παλιά Κοκκινιά. Ανεβαίνει πάνω από την οδό Λαοδικείας και κλείνει εκεί που είναι η περιοχή Χαλκηδόνας. Στη συνέχεια απαλλοτριώθηκαν κι άλλες περιοχές όπως η περιοχή όπου στήθηκαν το 1927 οι Γερμανικές Παράγκες και λίγα οικόπεδα που παραχώρησε το κράτος στο Κουτσουκάρι, το σημερινό Κορυδαλλό.

ΕΝΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΟΚΚΙΝΙΑ

Ένα Τραγούδι Για Την Κοκκινιά

Ένα μοναδικό CD που σκιαγραφεί την πολυδιάστατη ιστορία της πόλης μας. Η Κοκκινιά, η Νίκαια, της Προσφυγιάς και της Αντίστασης, όπως τραγουδήθηκε και ενέπνευσε ποιητές, στιχουργούς και συνθέτες.
Οι άνθρωποι της, οι γειτονιές της, η ζωή και το μεράκι των κατοίκων της, γίνονται τραγούδι, που τους ακολουθεί σε κάθε κοινωνική εκδήλωση. Αγαπημένα τραγούδια με αναφορά στην πόλη μας, έτσι όπως αποδοθήκαν από το συγκρότημα μπουζουκιών Ο ΔΡΟΜΟΣ, μπαίνουν σε ένα CD για να μπουν στα σπίτια μας όπως και στις καρδιές μας.Οργάνωση παραγωγής Δήμος Νίκαιας (c.2007)

Η ΠΡΟΤΟΜΗ ΤΟΥ ΣΤΕΛΑΡΑ

Ένα ευχαριστώ στο κύριο Χαρίλαο Κουτσουρή το γλύπτη της προτομής του Στέλιου μας που κοσμεί τη Νέα Ιωνία, εκεί που γεννήθηκε και μεγάλωσε ο καλύτερος τραγουδιστής του πλανήτη και ολόκληρου του σύμπαντος.

ΕΡΧΟΝΤΑΙ ΧΡΟΝΙΑ ΔΥΣΚΟΛΑ

13 σχεδόν χρόνια έχουν περάσει από την κυκλοφορία του τραγουδιού "Έρχονται χρόνια δύσκολα" το οποίο είχε τραγουδήσει τη συγκεκριμένη στιγμή ο Στέλάρας γιατί όπως είχε πεί έβλεπε ότι έρχονται δύσκολες ώρες για την Ελληνική κοινωνία.Βέβαια ο Στελάρας δεν εννοούσε φτώχεια και κακουχίες, αλλά για την αλλοτρίωση του Έλληνα καθώς από τότε η ιδιωτική τηλεόραση είχε ήδη αρχίσει να δείχνει τις αρνητικές επιπτώσεις της και σήμερα πια έχουμε φτάσει σε σημείο να παρακαλάμε να μη δούμε και χειρότερα.Βέβαια δε φταίει μόνο η τηλεόραση για ότι συμβαίνει,αλλά είναι το μέσο για να δημιουργεί πρότυπα και αξίες χωρίς να μπορούμε να τα αξιολογήσουμε ή να παρέμβουμε,έτσι σήμερα τα πρότυπα είναι οι τραγουδιστές,τα φωτομοντέλα,οι τηλεπαρουσιαστές,οι ηθοποιοί κι οι λούστηδες, γιατί κάθε εκπομπή που σέβεται τον ευατό της έχει και το λούστη της.Είχα ρωτήσει κάποια στιγμή σε μια κουβέντα που είχα ένα νέο γύρω στα 23 με 25 αν ήξερε το Στέλιο Καζαντζίδη,η απάντηση του ήταν όχι και βέβαια έμεινα με ανοιχτό το στόμα με αυτό που άκουσα,λόγικό βέβαια όταν πλέον οι ραδιοφωνικοί σταθμοί και τα κανάλια από το πρωί μέχρι το βράδυ παίζουν Ζήνα-Ταρζάν,Σάκη Κουβά,Άννα (Χ)ίσση και όλους αυτούς τους ατάλαντους οι οποίοι έχουν το θράσος να αυτοαποκαλούνται τραγουδιστές και μάλιστα μερικοί τσατίζονται κιόλας όταν τους προσβάλλεις το ίνδαλμα,γιατί ας μου πει κάποιος ένα τραγουδιστή που να μπορεί να τραγουδήσει ζωντανά δυο τρία διαφορετικά είδη το ίδιο καλά.Θα κλείσω με την απάντηση του Στελάρα στην ερώτηση που του είχαν κάνει σχετικά με τους νέους τραγουδιστές,είχε πει λοιπόν "Πως μπορεί να πει το "αχ" σε ένα τραγούδι ένας τραγουδιστής ,και αυτό να βγαίνει απο τη ψυχή του, αν δεν έχει πουλήσει κουλούρια,αν δεν έχει φάει ξύλο ...".